Skład apostolski, czyli Wierzę w Boga, jest najstarszym wyznaniem wiary w Kościele katolickim. To modlitwa, w której jest mowa jest o Bogu, który jest Wszechmogącym Ojcem, a także o Jezusie poczętym przez Maryję za sprawą Ducha Świętego. Odmawiana jest ona jako modlitwa prywatna, a także publiczna w czasie nabożeństw np. różańca czy koronki do Miłosierdzia Bożego. Zarówno w Składzie apostolskim jak i Credo wyjaśniona jest rola Trójcy Świętej.
Wierzę w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny; umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion; zstąpił do piekieł trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego; stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, Świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
Modlitwa Wierzę w Boga, odmawiana jest w dwóch różnych wersjach. Pierwsza, to „Wierzę w Boga”, które jest modlitwą codzienną i praktykowaną w czasie nabożeństw. Druga – bardziej rozbudowana – uznawana jest za uroczystą, odmawianą podczas mszy świętych. Nazywana jest również Credo. Credo jest nieco bardziej rozbudowane i traktuje szerzej o historii Jezusa Zmartwychwstałego. Wyjaśnia dokładniej kim jest Duch Święty. Dodatkowo w Składzie apostolskim Bóg jest Początkiem i Końcem, a w Credo pojawia się zwrot „Bóg Ojciec”, co podkreśla , że jako Ojciec jest pierwszą Osobą Trójcy Świętej.
Wierzę w jednego Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba i za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. Zmartwychwstał trzeciego dnia jak oznajmia Pismo. Wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych; a Królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi, który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; który mówił przez proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden Chrzest na odpuszczenie grzechów. Oczekuję wskrzeszenia umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen.
Skład apostolski jest jedną z najstarszych a także najważniejszych modlitwy, które odmawiane są w Kościele katolickim.
Choć modlitwa ta powstała najprawodpodniej w II w. (w Rzymie) to jednak jej pierwsza pisana wersja pochodzi jest z początku III wieku. Autorem formy tej modlitwy, która jest najbardziej zbliżona do tej, którą odmawiamy dzisiaj był Hipolit Rzymski. Spisał on Skład Apostolski w formie pytań chrzcielnych. Nawet dzisiaj Skład Apostolski bywa też odmawiany w wersji skróconej, w formie pytań o wiarę – przeważnie podczas chrztu lub ślubu. Zbiór tych pytań nosił tytuł „Tradycja apostolska”. Jednak doszukując głębiej źródeł powstania „Składu Apostolskiego” możemy natknąć się na jedną z legend (pochodzącej z IV wieku (ok. 390) – w liście synodu mediolańskiego adresowanego do papieża Syrycjusza, a także u Ambrożego z Mediolanu w dziele Wyjaśnienie symbolu i u Rufina z Akwilei w Expositio in symbolum. Bardzo możliwe że powstała ona w Syrii w III w), według której modlitwa Wierzę w Boga, powstała w dniu Zesłania Ducha Świętego. Według niej każdy z dwunastu apostołów wypowiedział pod natchnieniem Ducha Świętego po jednym z dwunastu zdań modlitwy. Stąd też przyjął on nazwę Składu Apostolskiego. Inne źródła podają, iż treść tej modlitwy podyktował apostołom sam Jezus , w okresie pomiędzy zmartwychwstaniem a niebowstąpieniem.
Skład apostolski występuje nie tylko w Kościele katolickim, ale także w Kościołach starokatolickich, u anglikanów oraz w wyznaniach protestanckich.
Jak wspomnieliśmy powyżej, treść Składu Apostolskiego zmieniała swoją formę przez wieki. Z początkowo stosowanych wersji w języku greckim i łacińskim, zaczęły powstawać nowe. Jednak sens pozostaje niezmieniony, niezależnie od wersji.
Leave a Comment