Tekst kolędy Bóg się rodzi:
Bóg się rodzi, moc truchleje:
Pan niebiosów obnażony.
Ogień krzepnie, blask ciemnieje,
Ma granice Nieskończony:
Wzgardzony okryty chwałą,
Śmiertelny Król nad wiekami;
A Słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami.
Cóż masz, niebo, nad ziemiami?
Bóg porzucił szczęście swoje,
Wszedł między lud ukochany,
Dzieląc z nim trudy i znoje,
Niemało cierpiał, niemało,
Żeśmy byli winni sami,
A Słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami.
W nędznej szopie urodzony,
Żłób Mu za kolebkę dano.
Cóż jest, czym był otoczony?
Bydło, pasterze i siano;
Ubodzy! Was to spotkało,
Witać Go przed bogaczami,
A Słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami.
Potem i króle widziani
Cisną się między prostotą,
Niosąc dary Panu w dani:
Mirrę, kadzidło i złoto;
Bóstwo to razem zmieszało
Z wieśniaczymi ofiarami,
A Słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami.
Podnieś rękę, Boże Dziecię!
Błogosław Ojczyznę miłą!
W dobrych radach, w dobrym bycie
Wspieraj jej siłę swą siłą,
Dom nasz i majętność całą
I wszystkie wioski z miastami!
A Słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami.
Wykonanie kolędy Bóg się rodzi:
Chwyty na gitarę kolędy Bóg się rodzi:
D G D A
Bóg się rodzi, moc truchleje, Pan niebiosów obnażony!
D G D A
Ogień krzepnie, blask ciemnieje, Ma granice Nieskończony.
e D e D
Wzgardzony, okryty chwałą, Śmiertelny Król nad wiekami!
e D G D A D
A Słowo Ciałem się stało I mieszkało między nami.
D G D A
Cóż masz niebo nad ziemiany? Bóg porzucił szczęście swoje,
D G D A
Wszedł między lud ukochany, Dzieląc z nim trudy i znoje.
e D e D
Niemało cierpiał, niemało, Żeśmy byli winni sami,
e D G D A D
A Słowo Ciałem się stało I mieszkało między nami.
D G D A
W nędznej szopie urodzony, Żłób Mu za kolebkę dano!
D G D A
Cóż jest czym był otoczony? Bydło, pasterze i siano.
e D e D
Ubodzy, was to spotkało Witać Go przed bogaczami!
e D G D A D
A Słowo Ciałem się stało I mieszkało między nami.
D G D A
Potem królowie widziani Cisną się między prostotą,
D G D A
Niosąc dary Panu w dani: Mirrę, kadzidło i złoto.
e D e D
Bóstwo to razem zmieszało Z wieśniaczymi ofiarami.
e D G D A D
A Słowo Ciałem się stało I mieszkało między nami.
D G D A
Podnieś rękę, Boże Dziecię, Błogosław Ojczyznę miłą!
D G D A
W dobrych radach, w dobrym bycie Wspieraj jej siłę swą siłą.
e D e D
Dom nasz i majętność całą. I wszystkie wioski z miastami.
e D G D A D
A Słowo Ciałem się stało I mieszkało między nami.
Parę słów o kolędzie Bóg się rodzi:
Kolęda „Bóg się rodzi” to jedna z najbardziej znanych i ukochanych polskich kolęd, której słowa i melodia wpisane są głęboko w kulturę narodową. Ta piękna pieśń bożonarodzeniowa opowiada o narodzinach Jezusa Chrystusa i jest nieodłącznym elementem świątecznych tradycji w Polsce.
Tekst „Bóg się rodzi” napisany został przez Franciszka Karpińskiego w XVIII wieku, a muzyka skomponowana przez Feliksa Nowowiejskiego na przełomie XIX i XX wieku. Kolęda ta jest pełna wzniosłych słów, które oddają radość i znaczenie narodzin Mesjasza. Refren „Bóg się rodzi, moc truchleje, Pan niebiosów obnażony” przypomina nam, że narodzenie Jezusa jest wydarzeniem o ogromnym znaczeniu duchowym.
„Bóg się rodzi” jest często wykonywany podczas mszy świątecznych, a także w domach podczas Wigilii Bożego Narodzenia. To chwila, kiedy wszyscy gromadzący się wokół choinki śpiewają tę kolędę, celebrując narodziny Zbawiciela. Pieśń ta przypomina nam o istocie Bożego Narodzenia – miłości, nadziei i zbawieniu, które przyniósł nam Jezus Chrystus.